21.I — 17.II
Autorka: Sayuri Shirai
Sachiko czy Sayuri? – Rozdział 7
— Czekajcie! Nie zostawiajcie nas!
Odwrócili się. Sachiko próbowała biec w ich stronę, ale nie szło jej to tak sprawnie jak wcześniej. Zatapiała się w piasku.
— Nie mów, że będę musiał ją nieść do Suny...
Autorka: Blue_Bell
31. a utopia holding everything inside
Zacisnęłam mocno szczękę, a zimny wiatr przestał mi przeszkadzać. Czułam, że się zarumieniłam, bo chociaż nie chciałam tego przyznać, jakaś część mnie dokładnie tak to sobie wyobrażała. A zamiast tego zderzyłam się z rozczarowującą rzeczywistością.
Autorka: Narcise Kyõ
Rozdział 10 - "Serce Pustynnego Demona"
Hinata z całej siły pragnęła powstrzymać cisnący się na usta szloch, gdy jej oczy obserwowały jak ciałem chłopca targają torsje i dreszcze. Nie potrafiła przyjąć na siebie tak wielkiej krzywdy, nie potrafiła zrozumieć tak ogromnego bólu, przerażenia i odrzucenia. Zacisnęła dłonie na materiale sukni, z całej siły zmuszając się do nieodwracania wzroku.
- Twoje narodziny były nieudaną próbą przejęcia pełnej kontroli nad demonem Shukaku - wyrzęził Yashamaru. - Nie potrafisz panować nad jego mocami. Stanowisz zagrożenie dla wioski i jej mieszkańców. Zanim stanie się coś, co będzie kosztować niewinne ludzkie życia... musisz zostać wymazany.
Autorka: Banshee
rozdział piętnasty
Stanął nad bezwładnym ciałem Haruno, po raz kolejny jej się przyglądając. Z jednej strony był na siebie wkurwiony, że ulega chorym instynktom, a z drugiej strony nie mógł tak po prostu sobie pójść. Serce trzepotało mu w piersi, kiedy patrzył, jak jej klatka piersiowa powoli unosi się i opada, zwiastując głęboki sen.
Przez chwilę się wahał. Nie wytłumaczy się, jeśli Sakura się obudzi. Strzeli mu z liścia i wybiegnie w zimną noc. Nigdy więcej się nie odezwie i nigdy więcej jej nie zobaczy. Ale nie mógł odpuścić.
heroine-in-my-sekai.blogspot.com/
Autorka: Berieal Shinzoku
[HashiMada] Kamień
Autorka: Berieal Shinzoku
[HashiMada] Kamień
Opowieść o tym, jak pozornie bez większej wartości kamień w czasie krwawych wojen między klanowych mógł nieść nadzieję i ukojenie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz